Als je geliefde gezinslid zoek raakt op Valentijnsdag

WAGENINGEN – Het is 2017 als Truus het internet afstruint. Haar hond is al een jaar geleden overleden en er is een leegte ontstaan in huis. Een leegte waarin een andere hond een kans kan krijgen om liefde te ervaren. 
 Ze krijgt een foto van Latifa te zien en de klik is er meteen, maar Latifa gaat niet zonder haar dochter-pup Lana weg. Truus weet het zeker: waar plek is voor 1, is er ook plek voor 2. Ze zijn beide meer dan welkom. En 6 jaar lang gaat dit ook meer dan goed; ze worden onderdeel van het gezin.

Valentijnsdag 2023

Op 14 februari 2023 is een goede vriend van Truus in de tuin bezig een tafel te slopen en af te voeren. Ervan overtuigd dat Latifa en Lana binnen zijn, gaat hij ijverig te werk. Maar, Latifa blijkt buiten te zijn en vlucht door de poort naar buiten bij het horen van het sloopwerk. Ze wordt nog even gezien in de tuin van de buren, daarna kort in Noordwest, een spoor van de speurhond naar de Uiterwaarden, maar daarna is het stil…
 Heel lang heel stil, want normaal werd Truus altijd begroet met het “geloei” van Latifa. Net als een wolf. Bij vreugde en blijdschap als iemand thuiskwam of haar aandacht schonk, ging ze nooit blaffen, maar loeien als een wolf. Zo wisten de buren ook wanneer er iemand bij Truus thuiskwam. Het is dan ook erg stil, heel stil, al dagen. Af en toe blaft Lana wat om de stilte te verbreken, maar het vrolijke “geloei” zoals Latifa dat doet, dat kan Lana niet. 
 Lana mist Latifa erg, haar moeder. Ze eet slecht, piept veel en is onrustig. De belofte was om beide honden nooit te scheiden en dit valt dan ook zwaar voor Truus, maar vooral ook zichtbaar voor Lana. Lana en Latifa zijn altijd bij elkaar geweest en altijd al bij elkaar geweest.

Ook altijd onafscheidelijk met de kleinzoon van Truus

Naast de onafscheidelijkheid met Lana, is Latifa ook onafscheidelijk met de kleinzoon van Truus. Voor hem is Latifa zijn veilige haven. Waar hij is, is zij ook en andersom. Hij vertelt haar verhalen die hij nergens anders kwijt kan en zij reageert op hem door er te zijn en niet van zijn zijde te wijken. De band tussen beide is bijzonder en heel hecht. De eerste die vertrouwd werd door Latifa toen ze net bij Truus kwam wonen, is dan ook de kleinzoon van Truus. Hij kon haar als eerste aaien en benaderen, terwijl hij toen nog maar een klein kind was. Dat is niet meer veranderd. Ze zijn altijd samen en haar kleinzoon mist Latifa dan ook verschrikkelijk. Hij deelt flyers voor haar uit op school en loopt rondes mee om Latifa te zoeken.

De dag van de liefde; Valentijnsdag

Het uiten van emotie is een raar iets; het is alleen van jou en niemand anders kan het voelen zoals het voor jou voelt. Toch, blijkt er bij Truus iemand te wonen die dit wel kan aanvoelen. En dat is Latifa. Ze biedt voor eenieder in huis een luisterend oor en ook al zegt ze niks terug, je zet haar gepast reageren in haar lichaamstaal. 
 Echt een eigenschap die momenteel zo erg gemist wordt, want juist op de dag waar emotie en gevoel centraal staat (Valentijnsdag) verdwijnt de lieve Latifa. En juist in die emotie van gemis en bezorgdheid, had Latifa haar kunnen steunen en met haar rol als klankbord het leed kunnen verzachten. Ware het dus niet, dat dit gemis en deze bezorgdheid om haar is. Latifa is spoorloos..

Graag bellen als je haar ziet of gezien hebt

Latifa is heel erg bang voor vreemden, ze zal dus wegrennen als je haar volgt, benadert, roept of een vangpoging gaat doen. Het heeft de familie een jaar gekost om haar vertrouwen te winnen, dit geldt voor alle niet bekenden in Latifa haar leven. 
 Een groot verzoek om dus bij zicht NIET te volgen, NIET te benaderen, NIET te roepen of tegen haar te praten. GEEN vangpoging ondernemen. Want, de kans dat ze dan van die locatie vertrekt is groot. 
 Veel liever haar graag negeren en bellen met 06-57579510. Alleen zo hopen we dat ze de plek waar ze gezien is niet verlaat en dat een voor haar vertrouwd persoon haar veilig kan stellen. Zoals bijvoorbeeld Truus zelf of haar kleinzoon.